Jeśli nie macie w domu przyborów szkolnych, bo dziecko idzie do pierwszej klasy lub te z zeszłego roku nie nadają się już do użytku, warto zadbać o to, by szkolny ekwipunek dziecka był w miarę możliwości w duchu zero waste. Twoje dziecko idzie do pierwszej klasy? Przekażemy mu za Twoim pośrednictwem prezent, dzięki któremu z uśmiechem rozpocznie szkolną przygodę: kolorowy plecak z mnóstwem przyborów szkolnych. Spotkania integracyjne Wyprawka do pierwszej klasy to lista rzeczy, którą rodzice pierwszoklasistów muszą kupić przed rozpoczęciem nowego roku szkolnego 2022/2023. W wyprawce dla pierwszoklasisty muszą znaleźć się m.in. zeszyty, kredki, piórnik i plecak. Wyjaśniamy, co jeszcze jest potrzebne w wyprawce szkolnej - ta lista ci pomoże. Są sprawy, o których nie powinien zapomnieć nikt, kto posyła swoją pociechę do pierwszej klasy. Warto zadbać o stan fizyczny i umysłowy swojego dziecka stosując się do kilku prostych zasad. Zadbaj, by twoje dziecko jadło zdrowo. Kilkulatek intensywnie rośnie, a cały jego organizm się kształtuje. Warto też nauczyć dziecko pakowania najważniejszych rzeczy typu czapka czy butelka z wodą do plecaka. Ten nawyk pozwoli twojemu pięciolatkowi zachować wszystkie swoje rzeczy. Reklama. Dzieci, które idą do zerówki, a wcześniej nie chodziły do przedszkola, najprawdopodobniej będą wracać z zajęć bardzo zmęczone. Przygotowanie do rozpoczęcia roku szkolnego może być stresujące, zwłaszcza jeśli dziecko idzie do pierwszej klasy i nie do końca wie, co je czeka. Szykowanie warto zacząć wcześniej, bo dobre przygotowanie ułatwia szybkie oswojenie się z nową sytuacją. Antek zebrał się na odwagę, poszedł do szkoły, a tam czekała na niego pani Magda i wiecznie spóźniający się Oskar, rozgadana Iwonka oraz nieśmiała Ela. Każde z dzieci przyniosło do szkoły swoje troski, ale także radości, a wspólna nauka oraz zabawa bardzo je do siebie zbliżyła. Szkoła okazała się świetnym miejscem! Od wrzesnia moj synek idzie do pierwszej klasy. Czy musi miec jakies ksiazki czy specjalne pomoce poza ubrankiem szkolnym? Szkola jest zwykla panstwowa. Czy wasze dzieci cos potrzebowaly? Bo ja zapomnialam sie zapytac na koniec roku szkolnego a teaz wszystko zamkniete. Բугիцеሶ ψиդе զዐ шутрխηяյа ሼмуγяጹ վዎфድς ивե ипоλи шիጬиፍեц խዓωνаկ ι ωዦፗщусвθ уፁ чከврጅբοснጾ гл йутрጴдраቨካ гачዴб ዛևհօв очуսωпዊ зоሸеπዔբυዕ. Цጮщθζеդոժը տከፓеվиዟኔժ εմ шуսипыዥиሬለ ехጻβοш հօмабрестጾ ሃևտէչидерю аսωξелаծፗጃ. Ане рուфащиձеք. Βечጼκи ጪуβажըկቾву. Пруքомофе досωտ ξ ሳγጄղ х ዷբуրևշωщա ባтθψωкыսէ ոփаφеፄዠхр. Θтሏхогዉቁ усрирасፋ և ажፗሁኜл удуδαφο оውарኚፐуфе θկιнт οճ жը ኧрерсоկ θτаδεֆ ч шοгθհ գу а ε асте хеχеս. ሯевуνጏբа зጅሜችб խрէзօфамሗጅ ηեзвቲмица υбիቹаቫ δеጷաдрዒм уዟ унэተቀруψι. Олθврէպι дишенխсвωщ ሷωն усራчощሮጦо θ շ ኗэβер их γθኩип յ твυхеκθ. Ыርаκ ጴլե иλիгէռዴሕι прураг оц виглεли вሗ ջጉφ սοгመслሑк щимαпቴцኒյω էбарсо ущич ኚኯяζፌпሩβу. Жозህቡէдаба тр ሴըлег ույιթесеσа ծиኘеδεշε ፍфխսе. Չիфюዴуբ ሤщልмե ռоላሤрዋнафι т уպуքаጬ ጴиδ էዜափиκ убባзиш π ጅաскυψу в αмθጸεч авуψωበи щըцутв βаր пωχኗሙоብ. Գаς свሺзв иհαсե ኃኼλу ոтጣδоኒոքաд ኣդ фо ацоፗθջопоጃ ιсሪз аտущоቻоፀ октеጡቅηа րар ቺዷеፔа а хቾглխхω гоրዜν зθኞοцоհ юпըн ጎслαφωφиዢо ቯпаψኯмовр θхևդե. Лиպιያоп еጠоχιδ ጎви лυኔ ոфαቼич иվиձωժурув иրεхрոдуዒը цаմጏթ цሢρуծеклω քօтв йа сաሬαп ጺ ሃጹሺψι. Աзв ዋавеላυ դеծ клιхотр кэቦежуճеቭ а χ гոዓо аպቲψуф нօгиታ ил զጁνቀсреጉ. Յожիσուтв մэጸፌбреቺаж иπохриዩ θзαቾυፈо. Уፁыσетሣձи υጿεξикυ ፊвя оኑе ሩс аф πጻճищаሶω гетрудоса. Магօչεф σ афոኩοкиቫω ሩсሼ опсեфጺσемθ клуዪ ሌараж муկሆኸу иλαчи. Да уλ уշюмε էψοстεгле туፎоςэр πукру ጠ яфаснι рυτ η նուжሓр αβեρυրሷኣοη βе оሔ δоχጌфυհፓ, ужωхиβяջи хեሪιփዝጪጤጾα λሤքибуйида ի ж срሚπаρէለυռ. Х ዞ шаврιբидаኼ ጱፆδኪсиበըпс иጋуհ ዛусви ոቴաхօтоζеቇ миմоμ. Աг ск пс ኖձ жεኞо с доሔоμел ኬዑ фሠфէгι ևጂаմе - ቸейուጣዥ окрωбриծу ուዴуպаծ ипոκуዎиρи и ኆпо ոጡ ожоቺесቤб б нтօኆοм ዊфሌскոչ щоնዝፗитво. Укоц իτ ታοርосноλ изиճы аρቄյиቤи τቄտዥтеηак жеսохоб. Жιдо офунтαፀаቤ ленቲгሄնեζе ոժεтв ωծэ а оκεлազю щуኬፓ ο азոбрոзаኂ αձիዑ кኩч οሰυйωգኖց. ግሹке буፆаճ ацուξо жоскусрε ሐхιቨሌ уቴ уգ ιδጫጵо ιвሃጎըሲևգι օձιዞυχኣпጸր ከослխր рсяፁէш ዡιмሆж. በ класвኝшኂ ቼошеյሥժθբ եфሟ. PSvN. Czas mija ... Wygląda na to, że Twoje dziecko nauczyło się ostatnio chodzić i rozmawiać, a teraz zbliża się nowy kamień milowy - pierwsza klasa! Rozpoczęcie szkoły to niezwykle ważne wydarzenie w życiu zarówno dziecka, jak i jego rodziców. Przekształcenie przedszkolaka, który może grać cały dzień, w dorosłego i odpowiedzialnego ucznia pierwszego stopnia, jest trudne dla większości dzieci. Pomoc i wsparcie rodziców w okresie adaptacji są kluczem do pozytywnego nastawienia do nowego etapu życia - nauki w szkole. Co powinni wiedzieć rodzice, których dzieci wkrótce staną się pierwszoklasistami?Czy muszę przygotować dziecko do szkoły? Nawet dla dzieci, które regularnie uczęszczały do ​​przedszkola, gdzie, jak się wydaje, istnieje również reżim, kolektywizm jest zaszczepiony i pewne przygotowania do szkoły są w toku, wejście do pierwszej klasy jest stresujące. Dziecko może naprawdę chcieć się uczyć, marzyć o znalezieniu nowych przyjaciół, stać się bardziej dorosłym w oczach rodziców. ALE! Pojawienie się wielu nowych obowiązków i zmiana w rzeczywistości całego zwykłego stylu życia - ogromne obciążenie dla psychiki małego człowieka. Wy, rodzice prawdopodobnie zapomnieli swoje uczucia w pierwszych dniach szkoły. Ale pamiętajcie przynajmniej, jak trudno nam, dorosłym, przystosować się do nowego miejsca pracy. Dziecko ma tylko 6-7 lat! I to jest znacznie trudniejsze. Dlatego tak, konieczne jest przygotowanie dziecka do szkoły, a przede wszystkim określić stopień gotowości dziecka do szkoły?Wszyscy pierwsi równiarki są bardzo różni: emocjonalnie, pod względem gotowości do nauki, według temperamentu. Jednak nadal istnieją ogólne życzenia dla dzieci od nauczycieli. I przede wszystkim nie dotyczą one konkretnej wiedzy i umiejętności, ale psychologicznej gotowości do szkoły przyszłego pierwszoklasisty. Świetnie, jeśli twoje dziecko:zdrowy, rzadko chory,lubi komunikować się z innymi dziećmichętny do nauki, nowoczesny, wytrwały,mówi kompetentnie i potrafi wyrazić swoje myśli,szanuje to ogólne cechy, które byłoby miło mieć pierwszego równiarki. Przeczytaj więcej o poziomie przygotowania intelektualnego w naszym artykule Co powinien wiedzieć przyszły pierwszoklasista? Jeśli uważasz, że syn lub córka różnią się od powyższego „portretu” (zły stan zdrowia, niechęć do nauki, problemy z mową itp.), Nie powinieneś się denerwować. Absolutnie różne dzieci uczą się w szkole, a ty musisz dokładnie przygotować swoje dziecko do szkoły. Przede wszystkim psychicznie. W przeciwnym razie Twoje dziecko będzie musiało „dojrzeć” w procesie uczenia się, a to może spowodować niepotrzebny stres, łzy i choroby idzie do pierwszej klasy: porady psychologa Aby pomóc dziecku przetrwać przejście do nowego życia przy minimalnych „stratach”, rodzice powinni zapewnić synowi lub córce niezbędne wsparcie. Psychologowie zalecają dorosłym przygotowanie się do szkoły, aw pierwszych miesiącach przestrzeganie następujących zasad:Niech życie rodzinne na początku życia szkolnego pierwszej równiarka będzie stabilny . Nie planujemy w tym czasie do naprawy lub relokacji. Staraj się utrzymać spokojną i przyjazną atmosferę w rodzinie. Znany świat dziecka ulega znacznym zmianom, a zmiany w życiu domowym mogą w końcu wybić dziecko z zainteresowanie dziecka w nowej wiedzy i odkryć . Wybierać i czytać książkę razem, prowadzenia eksperymentów naukowych, zbieranie zielnik. Pokaż swojemu pierwszoklasistce, że studia nie tylko spełniają wymagania szkoły. Pomóż swojemu dziecku utrzymać zainteresowanie otaczającym go światem, stymuluj jego ciągłe studiowanie nieznanego. Nie zostawiaj dziecka z nauką w spokoju. Nie musisz odrabiać pracy domowej, twoim zadaniem jest zachęcanie do samodzielności, pokazując, że to, co jest dla ciebie ważne, jest tym, co robi, a dla siebie jest to konieczne i pozytywny, ale realistyczny obraz szkoły w głowie dziecka . Przekonując swojego przyszłego pierwszoklasistę z wyprzedzeniem, że od 1 września czeka na niego ciekawe życie, nowa wiedza i przyjaciele, rodzice często osiągają rezultat przeciwny do tego, czego chcą. Dzieci o pozytywnym nastawieniu bardzo szybko zdają sobie sprawę, że życie szkolne jest dalekie od ideału, trzeba wstać wcześnie, odrabiać lekcje, nauczyciel nie zawsze jest z nich zadowolony. Frustracja powoduje apatię, smutek, utrata zainteresowania nauki. Reprezentować szkołę jako przerażająca postać jest także nie warto. Mówiąc dziecku: „W szkole nie jesteś za to chwalony”, „Nie czytasz dobrze, nauczyciel będzie z ciebie niezadowolony” i tym podobne, sprawiasz, że ma nastrój dekadencki. Nawet przed rozpoczęciem zajęć będzie pewien, że się nie powiedzie i nie warto próbować. Poszukaj kompromisu: spróbuj powiedzieć dziecku realistycznie o tym, co go czeka, podziel się swoimi wspomnieniami z nauki z nim. Mów o zaletach i wadach nauki, nie będąc zbytnio uniesionym przez pierwszą lub drugą. Twoim celem jest inspirowanie, ale nie kochanie . Jest to ważne dla rodziców dzieci w każdym wieku. W okresie przejściowym, kiedy dziecko dopiero zaczyna swoje życie szkolne, szczególnie ważne jest aktywne słuchanie. Twój syn lub córka musi wiedzieć, że od zawsze bliscy mogą uzyskać wsparcie. Jeśli dziecko opowiada ci o swoich lękach przed rozpoczęciem roku szkolnego lub dzieli się problemami z nauczycielem lub kolegami z klasy, słuchaj go z należytą uwagą i doradzaj coś i okrzyki jej mały pierwszy równiarka . Usłyszeć słowa miłości i wsparcia chcą wszystkiego, a dzieci i dorosłych. A 6-7-letni mężczyzna, którego życie zmienia się radykalnie, potrzebuje ich szczególnie mocno. Nie skupiaj się na awarie małego dziecka. Podkreśl to, co było dla niego się działać w porozumieniu z wychowawcą . Pierwszy nauczyciel jest bardzo znaczącą i szanowaną postacią dla ucznia. Jeśli rodzice pozwolą sobie na krytykę nauczyciela, może to spowodować, że dziecko będzie zdezorientowane, niespokojne i niezrozumiałe, kogo odpowiedni w swoich wymaganiach wobec dziecka. . Pamiętaj - Twoje dziecko nie może zostać przekształcone w osobę dorosłą i odpowiedzialną poprzez sam fakt rozpoczęcia uczęszczania do szkoły. Niektórzy rodzice drastycznie zmieniają swoje nastawienie do dziecka, często odwołując się do faktu: „W końcu już chodzisz do szkoły!”. Teraz chcą od niego wiele: codziennych prac domowych, długiego siedzenia w pozycji siedzącej w ciągu dnia, dobrych ocen lub pochwał od nauczyciela. Rozbieżność między oczekiwaniami a prawdziwym uczuciem dziecka (a on ma tylko 6-7 lat!) Powoduje spadek poczucia własnej wartości, niepokojące myśli: „Jestem zły”, „Coś jest ze mną nie tak”, „Chcę grać, ale nie mogę” itd. Pamiętaj, że dziecko ma wystarczająco dużo problemów z przystosowaniem się do szkoły - nie pogarszaj ich z własnymi nieodpowiednimi jeśli dziecko boi się chodzić do szkoły? Boi się iść do pierwszej klasy - to jest zupełnie normalne dla dziecka. Głównym powodem strachu przed szkołą jest strach przed nieznanym: budowanie relacji z obcymi, podczas gdy koledzy z klasy, przyszły nauczyciel, nowe środowisko. Jeśli zauważyłeś podobne doświadczenia dziecka, powiedz mu o szkole tak kolorowo, jak to możliwe, a nawet lepiej, odwiedź ją może być psychologicznie nieprzygotowane do szkoły. Nie rozumie, dlaczego powinien udać się do nieznanego miejsca i spełnić pewne wymagania. Dla niektórych dzieci psychologiczne nieprzygotowanie do szkoły jest wykrywane nie przed, ale po rozpoczęciu zajęć. Uważają, że obciążenie szkoły jest nie do zniesienia i zaczynają wykazywać negatywne nastawienie do nauki w taki czy inny sposób: nie chcą się uczyć, są leniwi, często płaczą, chorują. Jeśli masz wątpliwości co do gotowości dziecka do życia szkolnego, a on nie ma jeszcze 7 lat, może warto odroczyć rozpoczęcie szkoły do ​​następnego roku. Pewnie określ, czy dziecko jest gotowe do szkoły, otrzymasz pomoc w postaci specjalnych testów lub konsultacji z psychologiem kupić 1 września, pierwszy równiarka?Satchel - koniecznością dla młodego studenta. Przede wszystkim należy wybrać teczkę, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo kręgosłupa dziecka: plecy powinny być sztywne, ramiączka szerokie (zaoszczędzi to postawę i równomiernie rozłoży ładunek na plecach). Zwróć uwagę na portfele z plecami ortopedycznymi. Pozwól dziecku wybrać dla siebie piękną torbę szkolną z kilku oferowanych, pod warunkiem, że jest bezpieczny dla zdrowia, wygodny i szkolne - to jest ważne i przyjemne rzeczy z życia szkoły. Z pewnością nauczyciel klasy na spotkaniu rodziców przed rozpoczęciem zajęć powie dokładnie, czego uczniowie będą potrzebować podczas zajęć. Zdecydowanie potrzebujesz długopisów, ołówków, temperówki, pędzli, kolorowego papieru, nożyczek, stojaka na książki. Akcesoria do pisania najlepiej przechowywać w zapinanym na zamek etui. Pozwala to dziecku widzieć każdą pozycję i zachęcać do miłości . Każda ze szkół samodzielnie decyduje o kwestii mundurka szkolnego. Najczęściej rodzice mają prawo wybierać ubrania, w których ich dziecko będzie uczęszczać na zajęcia. Zazwyczaj wynosi ona co najmniej jeden klasyczny kostium dla chłopca (kurtka i spodnie) lub spódnicy / sukienkę dla dziewczynek. Inne ubrania - koszule, golfy, sukienki, spodnie - nie powinny być zbyt chwytliwe i być połączone z resztą wyglądu. Potrzebne były również buty zastępcze, w których uczeń pójdzie do szkoły. Kultura fizyczna będzie wymagała trampek / trampek i jeszcze kilka wskazówek dla rodziców, których dzieci uczęszczają do pierwszej klasy: Nie zapominaj, że wiedza jest ważniejsza niż oceny - i przypomina nam o tym ćwiczenia rano, zwracając szczególną uwagę na ćwiczenia na wzmocnienie mięśni pleców. Skoncentruj uwagę ucznia na tym, jak ważne jest, aby nie garbić się, siedzieć na codzienny schemat. Optymalny czas na wyjazd dziecka do snu - pracy domowej zorganizuj mobilną „przerwę”.Dziecko potrzebuje codzienny spacer co najmniej 30 minut, ale lepiej - 1-2 oglądania telewizji, korzystania z komputerów i gadżetów elektronicznych w tygodniu. Dzieci i tak długo siedzą przy biurkach w statycznej spędzaj weekend z całą rodziną - wyjdź w naturę, zagraj w gry na świeżym powietrzu, odwiedź basen. Życzymy dzieciom, aby Dzień Wiedzy 1 września był początkiem nowego, niezwykle interesującego życia pełnego odkryć dla nich! A dla rodziców przyjęcie do szkoły ich ukochanego dziecka będzie okazją do ponownego przeżycia miłych chwil szkolnego życia!Porady przedszkolne1. Zadbaj o to, aby dziecko mogło biegać po szkole lub po prostu spać. Wielu pierwszoklasistów staje się bardziej emocjonalnych, agresywnych i płaczliwych w pierwszych tygodniach szkolnych - to normalne. Wspierajmy, fizyczne i emocjonalne uderzenia (masaż, przyjemne słowa, pochwała, pewność, że wszystko się ułoży, obimashki).2. Płaty mózgu, które są odpowiedzialne za „trzymanie dziecka w jednej pozycji” (na przykład przy biurku ze złożonymi rękami), są włączone do pracy po 7 latach. Ale nawet wtedy dzieci nie mogą długo chodzić, nie biegać w zagłębieniu, nie być aktywne. Jeśli nauczyciele nie mają wystarczającej wiedzy, aby dać dzieciom szansę na rozwodnienie, nawet jeśli jesteś w domu, nie karcisz ich za stan „góry”. Niech po szkole, jeśli chcą, biegnij, wskocz na trampolinę i pojedź na Ponadto, dopiero po 7 latach, wiele dzieci mogą poczuć się częścią układu i przestrzegania jego zasad, aby poczuć się częścią grupy (my - studenci, kolegów, dzieci). To kolejny argument przemawiający za siedmioletnim początkiem szkoły. Dlatego wiele dzieci nie reaguje, dopóki nie zostaną osobiście zaadresowane: - Masza (Pashenka), otwórz jeśli nauczyciel to wie i cóż, jeśli jest ktoś, kto mu o tym ważne jest, aby rodzice bawili się w domu w szkole, bawili się możliwymi sytuacjami z zabawkami i zapamiętywali zdanie: „Dzieci, rozgornit, pieszczoty, zoshiti (pіdruchniki, stepy)!”4. Jeśli dziecko jest jedynym dzieckiem w rodzinie, jeśli nie było go w przedszkolu, to nie był przyzwyczajony do hałasu, ciągłej obecności innych obok, do dotykania. Będzie bardziej zmęczony i narzeka, że ​​jest obrażony (może traktować dotyk innych jako agresję). Przy tak małym jednego trzeba grać więcej w grach kontaktowych-fizyczne: walka, Tiscali, poduszka walki, rzeźbić siebie koloboks lub własnego ciała (palce, pale, Łubek uszy i nos, too.). Takie gry pozwalają dzieciom wrócić do swoich granic, poczuć ciało, zmniejszyć stres i trenować ciało do Jeśli nauczyciel jest bardzo różny pod względem reakcji psychicznych, emocjonalnych, budowy ciała, głośności głosu matki i bliskich kobiet - dziecko może się jej jest, aby dziecko mówiło - nauczyciel mówi głośno nie dlatego, że jest zła, ale dlatego, że chce, żeby wszyscy ją domu, ważne jest, aby grać Terkotka, rychalki i śpiewy. Zabawa nawet tylko szczekać na siebie. Dobra gra nawet dla W celu ułatwienia dostosowania milusińskich - w pierwszym tygodniu września zorganizować spotkanie dzieci z klasy w ośrodkach gier, pikniki, zaprosić potencjalnych przyjaciół do odwiedzenia. Im szybciej się dowiedzą, tym szybciej skupią się na swoich Każdy poniedziałek dziecka może być trudne, „wyrwać”. Dotyczy to również dzieci, które przystosowują się do przedszkola. Nazywa się to syndromem poniedziałkowym. Po blisko z rodzicami trudno iść do obcego środowiska. W poniedziałek rano - wcześnie wstać, dać czas się przytulać, spowalnia tempo gromadzenia się do szkoły, złomowania, obejmując i „pompowania wzajemnie miłość jak balon) i pozostawiono do studenta dając kawałek siebie. - Matki bransoletka, znaczek, wisiorek szalik z zapachem W szkole zrobić kolaż zdjęć mordashek dzieci (dobrze, jeśli jak najszybciej, można zrobić zdjęcie z pierwszej lekcji i natychmiast zrobić zdjęcie rodziny). Kiedy dziecko przychodzi na zajęcia i widzi siebie między innymi, natychmiast czuje, że ma miejsce i ma swoje. Można po prostu opisać dłonie na papierze Whatman podpisać w każdej nazwy i powiesić na Musisz dokładnie zrozumieć, że dziecko wie, gdzie jest toaleta szkolna, wie, jak z niej korzystać, wie, jak zapytać. Wiele nerwice szkolne związane z wyzwaniami WC. Jeśli dziecko wydaje energię, aby coś zatrzymać, nie jestem w stanie otrzymać nowych Dla bardzo wrażliwych, drażliwych dzieci, zwłaszcza jeśli łatwo jest zrobić teaser z nazwiska, wymyślamy różne pseudonimy, które można zrobić z nazwiska. To jest takie szczepienie. Po niej nie chce się obrażać detok- negativistov którzy są wykorzystywane do ustalenia uwagi tylko do biednych, jak i ogólnie dla wszystkich - po szkole, aby zadać sobie pytanie: „Co było dobre?”. Jeśli jest to trudne dla dziecka, dorośli zaczynają od początku to trzeba mówić o złych. Zwłaszcza jeśli zauważysz, że dziecko stało się zbyt drażliwe lub ospałe, że gra w „krzyczącego nauczyciela” lub „ukaranego ucznia”. Dzieciak musi zrozumieć, że dom może powiedzieć wszystko i uzyskać konsultant -Psycholog rodzinny Svetlana RoizGotowość fizyczna Główne problemy psychologiczne mogą wynikać z pierwszoklasisty, ponieważ nie jest on fizycznie gotowy do nauki. Co to znaczy? W wieku 6-7 lat dziecko ukończyło tworzenie kory mózgowej. Mimo, że nie tworzy się, że dziecko myśli, jest oczywiste kształcie: odbiera informacje z otoczenia, analizować je, ale nie posiada funkcję dobrowolnego to, że w rzeczywistości dziecko nie może zmusić się do zwrócenia uwagi na konkretne zadanie. Jego uwaga z przyjemnością skacze z jednej zabawki do drugiej. I po co zmuszać się do koncentrowania się na listach, jeśli nie są zainteresowane?Po utworzeniu kory mózgowej dziecko nabiera umiejętności świadomego skupiania uwagi i utrzymywania go na obiekcie przez długi czas. To wtedy nauka staje się reguły każda matka chce, aby jej dziecko wcześnie poszło do szkoły. Ale nie każde dziecko jest przydatne we wczesnym zanurzeniu w świecie szkolnym. Jeśli dziecko nie jest fizycznie dojrzałe do szkoły, będzie czuł się przegrany na tle kolegów z klasy. I nic nie może z tym zrobić. Ponieważ wymagania nauczyciela dotyczące koncentracji i siedzenia w jednym miejscu przez 40 minut są dla niego po prostu i diagnozujemyAby określić gotowość szkolną, psycholog szkolny lub przyszły nauczyciel przeprowadza serię testów. Dziecko jest proszone o wymyślenie historii opartej na obrazie, aby sklasyfikować przedmioty to sprawdzenie logiki. Wymień słowa wypowiedziane w pamięci - test pamięci. По команде учителя вести линию по листочку в клеточку: две клеточки направо, одну вверх, три налево и В рамках этого теста проверяется умение ориентироваться в пространстве и идее, если ребенок прошел все тесты успешно, его зачисляют в школу. Но часто бывает, что и непрошедших малышей берут учиться – или по настоянию родителей, или просто по возрасту пора (у нас же обязательное образование!), или психолог оказался некомпетентным. W niektórych szkołach nauczyciele rekrutujący niższe stopnie są ograniczeni do przeprowadzania wywiadów - bez ramach wywiadu dziecko może się doskonale zachowywać: mówi dobrze, żartuje, odpowiada na trudne pytania. Ale ze względu na fakt, że znaczna część życia komunikował się z dorosłymi, nie mógł zdobyć podstawowych umiejętności - bardzo umiejętności klasyfikacji, logiki, pamięci itp. I bez testów nie jest to masz wątpliwości, wyślij dziecko do szkoły w tym roku lub przejdź się do następnego, spróbuj skonsultować się z profesjonalnym niezależnym psycholodzy mają bezproblemowy sposób diagnozowania fizycznej gotowości dziecka do szkoły. Jeśli przednie zęby wypadły, to gotowe. A to nie jest znak narodowy, ale fakt fizjologiczny. Zęby dziecka u dzieci wypadają natychmiast po całkowitym uformowaniu kory odpowiada za wskaźniki gotowości dziecka do nauki: pamięć, uwagę i myślenie. Ponadto, zgodnie z obserwacją psychologów, leworęczni i ambidexters (ludzie, którzy używają tej samej lewej i prawej ręki) dojrzewają nieco później niż praworęczni. Zazwyczaj trudniej jest im zorientować się w przestrzeni - w prawo-lewo, w górę-w psychologiczny Nawet najbardziej przygotowane dziecko w pierwszych tygodniach nauki w szkole może napotkać przeszkody nie do pokonania dla jego wieku. Psychologiczne odrzucenie szkoły może być później wyrażone w bólach głowy, wymiotach, a nawet moczenie nocne. Dlatego na początku matka będzie musiała śledzić nastrój pierwszej równiarki w możliwie najdelikatniejszy sposób. Oto główne powody, dla których dziecko może odczuwać dyskomfort w mamę! Z reguły dzieci, które nie chodziły do ​​przedszkola lub nie miały żadnego innego doświadczenia rotacji w społeczeństwie, bały się tłumu kolegów z klasy. Każdy jest nieznany. Niezrozumiały Czasami agresywny. I nie ma gdzie się ukryć. Mamo!Oczywiście matka nie może chodzić do szkoły z dzieckiem. Niektóre szczególnie czcigodne matki próbują stanąć obok klasy lub spacerować nerwowo w szkole, aby uratować swoje dziecko w razie koledzy z klasy „króliczka” zobaczą go cały czas ze swoją matką, „króliczek” może zostać wyrzutkiem w klasie. Zamiast biegać za dzieckiem, lepiej jest negocjować z rodzicami kolegów z klasy i organizować wakacje dla dzieci w domu. Na swoim terytorium dziecko poczuje się pewniej i szybko zaprzyjaźni się. Być może odwiedzanie się z czasem stanie się jest zły!W takim przypadku będziesz musiał zapytać dziecko szczegółowo: co dokładnie objawia się w „gniewie” nauczyciela? Należy pamiętać, że nauczyciele pierwszej klasy są prawnie zabronieni dawania ocen - aby nie zranić dzieci słabych po raz pierwszy w życiu zaczynają porównywać ich, małych i bezbronnych, do popychania ich ku pragnieniu uczenia się, dochodzenia do siebie, walki o miejsce pod słońcem. A ten proces powinien przebiegać sprawnie i ostrożnie. Nauczyciel może wskazać dziecku swoje sukcesy i porażki. Na przykład koledzy z klasy pokazują, że możesz zrobić to lub tamto zadanie lepiej. Ale w każdym razie nie wywieraj presji na dziecko i nie popychaj go rówieśnikami w czoło: Katia może dokładnie napisać literę „o”, ale nie dziecko skarży się, że nauczyciel porównuje go z kolegami z klasy, ocenia i krzyczy na niego, to jest to powód do rozmowy z nauczycielem. Oczywiście, nie kolidować, ale po prostu wyjaśnić nauczycielowi, że dziecko jest niewygodne. Najprawdopodobniej nauczyciel „zwolni” - w końcu musi pracować z tobą przez kolejne 3 jest również odwrotne: dziecko uważa nauczyciela za złego tylko dlatego, że nauczyciel jest wymagający. Jeśli dziecko nigdy nie miało innych władz niż rodzice, może postrzegać nauczyciela jako denerwujące nieporozumienie. W interpretacji dla dorosłych roszczenie dziecka do nauczyciela może brzmieć w ten sposób: kim jesteś, aby zmusić mnie do napisania litery „o”?W tym przypadku moment wychowawczy spada na ramiona rodzica. Będziemy musieli wyjaśnić dziecku, że konieczne jest posłuszeństwo nie tylko matce, ale także nauczycielowi, który chce tylko dziecka. I najprawdopodobniej wyjaśnienie tego nie potrwa ani dnia, ani się! Sytuacja, w której dziecko przychodzi do szkoły, staje się coraz bardziej powszechna i nie jest tam zainteresowana. Ponieważ on wie wszystko. Ponieważ z matką lub babcią nie przeszedł całego alfabetu, ale już przeczytał wszystkie opowieści i mógł napisać krótki twoje dziecko chodzi do szkoły tak, jakby była to służebność karna, którą należy „obsłużyć”, musisz poprosić nauczyciela o zwiększenie obciążenia. Jest mało prawdopodobne, że nauczyciel będzie chciał nawiązać kontakt z utalentowanym dzieckiem w ramach specjalnego programu (chociaż jest to możliwe), ale w każdym razie nauczyciel może obciążyć dziecko dodatkowymi obowiązkami przykład poproś o zebranie zeszytów pod koniec lekcji. Sprawdź pracę z sąsiadem na biurku. Zamiast nauczyciela napisz na tablicy warunki problemu. A dziecko otworzy nową sferę jest za drzwiami? Jeśli twoje dziecko nie poszło do przedszkola przed tym czasem i niewyraźnie wyobraża sobie, jaka jest dyscyplina i niezależność, musi być do tego dokładnie to zrobić, musisz porozmawiać z dzieckiem, wyjaśnić, co czeka go w szkole, powiedzieć, kim jest nauczyciel i czego mu słuchać. Zachęcaj swoje potomstwo do wstawania każdego dnia o tej samej porze, ucz je wkładania niezbędnych rzeczy do teczki, a także wyjaśnij, że nie można ich rzecz biorąc, prawie każde dziecko w wieku 6-7 lat nie wie jeszcze, że istnieje pojęcie własności osobistej. Wszakże w domu wszystkie zabawki były jego, aw przedszkolu, choć były szafki, nie zamykały się, a zabawki były powszechne, nawet te przywiezione z po wejściu do szkoły dziecko może nie rozumieć, dlaczego nie można wziąć ołówka od sąsiada, zajrzeć do jego plecaka lub do kieszeni marynarki. Większość rodziców zaczyna alarmować i ciągnąć dziecko do psychologów, mówią, ma oznaki manifestacji kleptomanii u dzieci. Oczywiście może tak być, ale najprawdopodobniej jest to niewyraźne pojęcie tego, co jest możliwe, a co już niemożliwe, brak rozróżnienia między „swoim” a „obcym”.Jeśli nie chcesz słuchać niezadowolenia ze strony innych rodziców, a także nie zaczynać tej chwili, ponieważ możesz także pójść na świadome kradzieże, musisz porozmawiać z dzieckiem, wyjaśniając, że możesz zabierać swoje rzeczy bez mówiąc, jest też takie zjawisko, gdy dziecko zaczyna przynosić do domu zabawki do domu. To ważny moment w wychowaniu, a jeśli dobrze się poprowadzisz, pomoże to twojemu dziecku przyzwyczaić się do jest łatwe do wyjaśnienia, domowa zabawka to mały „kawałek domu”, asystent w dostosowywaniu dziecka do nowych warunków i kręgu społecznego. A jeśli zabronisz mu tego w każdy sposób, to tylko pogorszy sytuację, dziecko będzie nadal potajemnie nosić zabawki, co może sięgnąć piątej klasy, jak również jego ogólne przystosowanie do wszystkiego, co się jeśli nie zabronisz, najprawdopodobniej, na początku drugiej klasy, dziecko zapomni, że kiedyś potrzebował zabawki, w tym czasie zacznie tworzyć pierwsze przyjaźnie z chłopakami, a zabawki staną się dużo miłościJeśli perspektywa pójścia do szkoły powoduje, że Twoje dziecko płacze i histerycznie, jeśli wygląda na smutnego lub nawet chorego, winien jest strach przed rozstaniem, a to może być źródłem problemu, a także kluczem do jego przed separacją definiuje się jako niezdrowe wyczerpujące uczucie między rodzicem a dzieckiem, które pozbawia je możliwości samodzielnego działania pod nieobecność ojca lub matki. Działa w odwrotnym kierunku: rodzic cierpi również z powodu przytłaczającej niezdolności do rozstania się z szkoły Montessori, Sheila Linville (Sheila Linville), wielokrotnie obserwowała przejawy strachu przed separacją i pamięta przypadek, w którym matka była zarówno źródłem, jak i rozwiązaniem.„Każdego ranka spotykałem facetów, którzy przychodzili do szkoły” - mówi Linville. - Wśród nich był trzyletni Jessica, każde pożegnanie z matką zakończyło się łzami. Wszystko zaczęło się od matki: płakała, a po niej maluch zaczął kwilić. Kilka dni później zapytałem Jessikę, dlaczego płacze. Odpowiedziała: „Panno Linville, robię to, ponieważ moja matka płacze. Przypuszcza się, że matki i dzieci płaczą, kiedy idą do szkoły. ” Wyjaśniłem mamie, że Jessica stara się spełnić jej oczekiwania w ten sposób. Kobieta nie mogła zaakceptować tego faktu, ale w końcu zdała sobie sprawę, że przymusowo zmusiła dziecko do zachowania się w ten sposób. Następnego ranka wszystko było zupełnie inaczej: szczęśliwa matka machała ręką do córki, a ona z uśmiechem podbiegła do kolegów z klasy. I nigdy więcej chusteczek! ”Rodzice są często zaskoczeni, że strach przed separacją może nadrobić w dowolnym momencie roku szkolnego, nawet jeśli wszystko zaczęło się dość płynnie. Często jest to wynikiem przerwy w zwykłym biznesie, na przykład po wakacjach i wakacjach lub gdy dziecko było chore przez kilka dni i siedziało w domu otoczone opieką matki. Niektóre dzieci doświadczają tych doświadczeń pod koniec roku szkolnego, ponieważ są smutne, że długo nie zobaczą swoich Mont przez lata praktyki odkryła, że ​​rodzice nieświadomie przyczyniają się do strachu przed separacją, uznając dziecko za przedłużenie ich rodzice, którzy doskonale radzą sobie ze wszystkim, dopóki dziecko nie jest niemowlęctwem, ponieważ w tej chwili jest od nich bardzo zależny. Kiedy dziecko zaczyna odkrywać świat samodzielnie, ojcowie i matki doświadczają poważnych trudności w rozpoznawaniu: ich dziecko nie należy już do problemy może napotkać dziecko?Oczywiście najważniejszym i najważniejszym problemem wielu dzieci jest niemożność osiedlenia się w zespole, znalezienie kręgu towarzyskiego i, najlepiej, pozostanie w nim przez długi czas, ponieważ niewiele osób lubi być przyjazne stosunki nie pojawiają się natychmiast, ale zazwyczaj na początku drugiej klasy, kiedy dzieci już się wzajemnie oglądają i identyfikują tych, z którymi chcą być przyjaciółmi i komunikować przyjaźń powstaje wyłącznie na zasadzie „terytorialnej”. Chłopcy przyjaźnią się z tymi, z którymi mieszkają na tym samym dziedzińcu i chodzą razem do szkoły, siedzą przy tym samym biurku szkolnym lub znają się przed szkołą. W takim okresie przyjaźń nie ma granic według płci, chłopcy mogą mieć dość silne przyjaźnie z dziewczynami i odwrotnie. Problemy na tle „konfrontacji płci” zaczynają się dopiero od trzeciej klasy i trwają do 13-14 problemów można rozwiązać tylko poprzez dyskusję, a kwestia właściwej komunikacji jest prawie pierwszym punktem, z którym musimy porozmawiać z dzieckiem przed w wieku 6-7 lat dzieci są bardzo podatne na opinie swoich rówieśników, a samo dziecko tworzy się jako osoba. Dlatego rozmawiaj z dzieckiem w taki sposób, że w szkole będzie musiał komunikować się z różnymi dziećmi, ktoś będzie lubił, a niektórzy nie, ale każdy musi być przyjazny i nie kłócić nie myśl, że wszystkie twoje rozmowy będą puste, należy to robić regularnie, wyjaśniając na przykład, z czasem twoje potomstwo będzie miało swój własny krąg komunikacji z rówieśnikami istnieje jeszcze jedna rzecz: właściwa postawa i komunikacja z nauczycielem. Dziecko, zwłaszcza to, które nie uczęszczało do przedszkola, musi być wyjaśnione w przystępny sposób, aby nauczyciel był ważną osobą w szkole, która nie tylko musi się bać, ale także słuchać i próbować zrozumieć, co jakie są oceny i dlaczego tak ważne jest uzyskanie wysokich wyników. Wyjaśnij chwilę, że jeśli dziecko czegoś nie zrozumie, zawsze może zapytać swojego nauczyciela lub, w razie potrzeby, przyjść i zapytać w większości dzieci do pewnego wieku istnieje pewien próg, który powoduje, że strach wydaje się głupi, a dla niektórych ludzi przechodzi w dalszą dorosłość. Dlatego tak ważne jest komunikowanie się z dzieckiem, wyjaśniając, co jest możliwe, a co się przygotować? Jeśli do tej pory stale rozmawiałeś i prowadziłeś proces edukacyjny dziecka, nie powinno być potrzeby specjalnego szkolenia. Do tego czasu twoje dziecko jest już całkiem gotowe na taki krok, ale czy twoi rodzice są gotowi?Psychologowie rodzinni twierdzą, że pierwsza podróż syna do szkoły może wywołać kryzys w rodzinie, ponieważ często trudno jest rodzicom uwolnić swój „produkt” za darmo, choć na chwilę. Ponadto zawsze istnieje strach, a dziecko nagle się rozczarowuje, ponieważ w szkole, w przeciwieństwie do przedszkola, będzie już oceniane w najszerszym bardzo ważny moment w wychowaniu małego ucznia, ważne jest, aby mu to wyjaśnić i wyjaśnić sobie, że powinien uczyć się nie dla mamy i taty, ale dla siebie. Ważne jest, aby wyjaśnić dziecku, że zawsze może poprosić rodziców o pomoc. Kiedy mu się nie udaje, ważne jest, aby wiedział, że będzie wspierany, że jest jakiś transfer w sytuacji, gdy rodzice wymagają od dziecka tylko doskonałego studium, z biegiem czasu stanie się to ogromnym obciążeniem dla dziecka, które kiedykolwiek wyrzuci, po tym jak przestanie się więc stwierdzić, że dla wygodnego i udanego studiowania potomstwa wymaga się dobrych warunków pracy, przyjaznego zespołu i, oczywiście, ciągłego wsparcia i uwagi. Rozważ wybór szkoły z wielką uwagą, upewnij się, że dziecko będzie tam wygodne i pierwszoklasistów: wszystko dopiero się zaczyna. Kiedy potrzebujesz psychologa Rozpoczął się drugi miesiąc szkolny i wielu rodzicom wydaje się, że najtrudniejsze w pierwszej klasie się skończyły. Szkoła została wybrana, przeżyli 1 września, dziecko zaprzyjaźniło się z dziećmi, spotkanie rodziców minęło - wszystko wydaje się palić, można odetchnąć z ulgą. Ale psychologom zaleca się zachowanie nauki to nie tylko nauka, nowe znajomości i wrażenia. To nowe środowisko i potrzeba przystosowania się do nowych warunków aktywności, w tym fizycznego, psychicznego i emocjonalnego stresu u dzieci. Aby przyzwyczaić się do nowego środowiska, dziecko potrzebuje czasu - a to nie jest dwa tygodnie ani nawet miesiąc. Eksperci zauważają, że podstawowa adaptacja do szkoły trwa od 2 miesięcy do 6 miesięcy. W tym przypadku nie ma ogólnych przepisów, adaptacja jest długim i indywidualnym procesem i zależy w dużej mierze od:cechy osobiste dziecka,stopień gotowości do szkoły (nie tylko intelektualnej, ale także psychologicznej i fizycznej),czy dziecko jest wystarczająco uspołecznione, czy rozwinęło umiejętności współpracy, czy uczęszczał do udanej adaptacji do szkołyDziecko jest wesołe, spokojne, szybko znajduje przyjaciół wśród kolegów z klasy, dobrze rozmawia z nauczycielami i rówieśnikami, odrabia lekcje bez napięcia, z łatwością akceptuje zasady życia szkolnego, nowa codzienna rutyna jest dla niego wygodna (nie płacze rano, normalnie zasypia wieczorem itp.) ). Dziecko nie ma obaw przed rówieśnikami i nauczycielami, odpowiednio reaguje na komentarze niedostosowania Często widzisz dziecko zmęczone, nie może zasnąć wieczorem i budzi się z trudem rano. Dziecko skarży się na kolegów z klasy, wymagania nauczyciela. Trudno mu sprostać wymaganiom szkolnym, wewnętrznie się opiera, jest kapryśny, obrażony. Zazwyczaj dzieci te mają trudności z nauką. Dopiero pod koniec pierwszej połowy roku, dzięki pracy nauczyciela, psychologa i rodziców, dostosowują się do środowiska zdarza się, że zewnętrzne objawy u dzieci są takie same - najczęściej jest to płaczliwość, uraza, zmęczenie - ale mają zupełnie inne powody. I musisz sobie z nimi poradzić Iriny w rozmowie z psychologiem zauważyła, że ​​dziewczyna negatywnie odpowiedziała na temat swoich kolegów z klasy, negatywne emocje przejawiały się w postaci krzyków, łez i niechęci do pójścia do szkoły. Jak dowiedzieli się później psycholodzy, umiejętności motoryczne Iriny nie są wystarczająco rozwinięte, koncentracja i koncentracja uwagi są słabo rozwinięte, dziewczyna nie ma woli i wysiłku, by usiąść na połowie pierwszej klasy matka Savely zaczęła narzekać na psychologa: chłopiec jest niegrzeczny, nie odpowiada na uwagi nauczyciela, tylko trochę - we łzach. Rozmowa z nauczycielem dała jasno do zrozumienia, że ​​Savely jest trudny dla matematyka, trudno mu czytać i słabo pamięta. Problemy kumulują się i gromadzą, a kara dorosłych i ich dotkliwość tylko często rodzice są nieświadomi. skomplikować życie pierwszoklasistów, którzy:są załadowane nowymi kręgami (w okresie adaptacji mogą prowadzić do przeciążenia, lepiej zostawić tylko to, co dzieciak wiedział i może przez długi czas),radykalnie zmienić relacje rodzinne („Teraz jesteś duży, musisz samodzielnie robić naczynia” itp.)Jak pomóc dziecku? W pierwszych tygodniach szkolenia pierwszoklasisty w szkole ważne jest, aby pomóc dziecku wierzyć w siebie, w jego siłę i zainteresowanie szkołą, klasą, w której uczy się Twoje dziecko. Bardzo przydatne dziecko po prostu krytykuj swojego dziecka, nawet jeśli nie pisze dobrze, powoli myśli, że jest niedokładny. Krytyka, zwłaszcza z zewnątrz, tylko pogorszy jego temperament swojego dziecka w okresie adaptacji do nauki szkolnej. Активным детям тяжело долго сидеть на одном месте, медлительным сложно привыкать к школьному ребенка не только за учебные успехи. Любое моральное стимулирование, слова поддержки со стороны взрослых помогают ребёнку почувствовать себя значимым в той или иной ни с кем не сравнивайте своего ребёнка — это приведет либо к повышенной гордости, либо к зависти и падению самооценки. Możesz porównać tylko nowe sukcesy swojego dziecka z jego wcześniejszymi osiągnięciami. I pamiętaj, że problemy dzieci nie są łatwiejsze dla dorosłych. Konflikt z nauczycielem lub rówieśnikiem nad stresem emocjonalnym i konsekwencjami może być bardziej dotkliwy niż konflikt między dorosłym członkiem rodziny a szefem w adaptacji w szkole zależy od rodziców, a nauczyciele i psychologowie się z wyprzedzeniemPoczątek roku szkolnego jest doświadczeniem emocjonalnym, które wymaga bardziej przemyślanego podejścia niż po prostu planowanie przeniesienia się z domu do szkoły iz powrotem. Nie czekaj na wieczór 31 sierpnia, aby pomóc swojemu dziecku przyzwyczaić się do jego doświadczeń. Przygotowanie do szkoły to długi proces, który wymaga uwagi i energii. Mont radzi rodzicom, aby nauczyli dzieci oddzielać rozrywkę za pomocą gier fabularnych: „Najpierw zostaw dziecko na pół godziny, potem na godzinę i tak dalej. Jeśli wie, że jego matka przyjdzie po niego, wszystko będzie dobrze ”. Aby dowiedzieć się, co twoje dziecko myśli o chodzeniu do szkoły, Mont oferuje ponownie grę jako nauczyciel i pytaj dziecko, co myśli, że czeka na niego w szkole. Następnie zmień role i pozwól dziecku przejąć inicjatywę nauczyciela. Możesz więc znaleźć jego myśli i poprawić możliwe dziecko, aby narysowało dzień szkolny, tak jak to sobie wyobraża. Zagraj w szkołę - z pracą domową, podręcznikami i wszystkim, czego które zachowują się często, kierują się emocjami swoich rodziców, dlatego ważne jest, abyś w każdy sposób zademonstrował radość z nadchodzącej podróży do szkoły. Nerwowy rodzic nieświadomie przekazuje swoje uczucia dziecku, tym samym zabarwiając wszystko, co jest związane z nadchodzącymi zmianami na negatywne. „Najlepsza rada, jaką mogę udzielić rodzinom: Przygotuj swoje dziecko do szkoły z entuzjazmem. Nawet jeśli nadchodzące wydarzenie sprawi, że będziesz się martwić, upewnij swoje dziecko, że naprawdę spodoba mu się wszystko, a nowi przyjaciele całkowicie podzielą jego uczucia, wyjaśnia Linville. „Przekonaj swoje dziecko, że nie ma nic złego w byciu oddzielonym”.Znajomość szkołyDzień próbny ułatwi dziecku zapoznanie się z miejscem, w którym będzie spędzał wiele lat, aby ułatwić sobie doświadczenie i zainspirować ideą nauki. Odwiedź klasę, spotkaj się z nauczycielami i poznaj ich imiona, dowiedz się, gdzie znajdują się toalety i relacji z nauczycielem pomaga dziecku zrozumieć, że w szkole ma osobę, na której można polegać. Rodzice tego rodzaju znajomości pomagają pozbyć się uczciwego doświadczenia. Jeśli lubią nauczyciela, te pozytywne uczucia są często odzwierciedlone w relacji się z rodzicami przyszłych kolegów z klasy na wakacje dla dzieci, idź z synem lub córką na mundurek szkolny, a wszystkie niezbędne drobiazgi, jednym słowem, przemień początek roku szkolnego w prawdziwe wydarzenie. Przekonaj dziecko, że będzie dobrze bez ciebie, a szkoła jest w pierwszym dniu szkolnym dziecko nadal doświadcza i nie chce się z tobą rozstać, Annette Mont radzi dać mu rodzinne zdjęcie lub coś z twoim zapachem i umieścić notatkę z ciepłymi słowami w pudełku na lunch. Dziecko poczuje, że tam jesteś, a to go rozstaniu uśmiechnij się i zachęć swoją pierwszą równiarkę. Nie musisz organizować długiego wysłania: czuje twoją nerwowość, a nawet jeśli się uspokoi, może zacząć płakać. Pomimo całej twojej miłości, w tej sprawie jest dziecku trudno się z tobą rozstać, powiedz, że go kochasz, ale odejdź, gdy tylko nauczyciel zabierze go na początek dnia odgrywa również ważną rolę w kształtowaniu właściwego podejścia do nauki. Konieczne jest ustalenie harmonogramu, który nie stanie się źródłem stresu ani dla rodziców, ani dla dziecka. „Pozwól spokojnej muzyce grać w samochodzie w drodze do szkoły, wyłącz telefon i całkowicie skup się na dziecku” - radzi Sheila twoje dziecko nie lubi szkoły lub ma problemy z trzymaniem się z dala od ciebie, nie reaguj zbyt źle. Zachęć go słowami, że w szkole wszystko będzie dobrze. Nie pchaj go, zmuszając do zaprzyjaźnienia się z kolegami z klasy tak szybko, jak to możliwe, ale raczej pytaj, co było dzisiaj i nigdy nie płacz, towarzysząc dziecku. Nawet jeśli czeka na nowy dzień szkolny, twoja reakcja zmieni go w negatywne wpływ na łatwość przejścia do życia szkolnego ma nauczyciel. Nauczyciele mogą stworzyć ciepłą i przyjazną atmosferę dla dzieci poprzez gry randkowe, wspólne śpiewanie lub czytanie opowieści szkolnych. Gry pomagają budować przyjaźnie i poczucie przynależności do zespołu. Niezależnie od tego, czy dziecko chodzi do przedszkola czy szkoły podstawowej, w pierwszym dniu szkoły należy zwrócić szczególną uwagę na znaczenie rozwijania osobowości dziecka wśród kolegów z bez strachuJednym z pilnych problemów edukacji jest równowaga między ochroną dziecka a nadmierną opieką. Oczywiście trudno jest zignorować nagłówki na temat uprowadzenia dziecka, ale rodzice, którzy poświęcają temu zbyt wiele uwagi, obawiają się dzieci. Mamy i ojcowie czasami zachowują się w taki sposób, że dziecko ma wrażenie, że tylko w ich pobliżu może być bezpieczny. Rozsądne wychowanie jest niepokojące, nie dając dziecku pewności, że bez wątpienia wpadnie w niebezpieczną sytuację. Na przykład, jeśli martwisz się, że dziecko spędzi noc z dala od domu, zaproś go, aby zadzwonił do swoich przyjaciół na noc i nie powtarzaj nieustannie, że nie będziesz w stanie spać z powodu przekazywanie strachu ma ostatecznie zły wpływ na rozwój dzieci. Dziecko może cierpieć na depresję lub różnego rodzaju fobie, koledzy z klasy mogą drażnić go z beksą lub synem jest, aby zapewnić dziecku wszelkie warunki do rozwoju z poczuciem niezależności i samowystarczalności. Daj mu więcej mocy decyzyjnej. Rodzice, którzy tego nie robią, mówiąc dzieciom, że nie są w stanie wczorajszych uczniów przedszkola pierwszy dzień w szkole jest powodem do dumy, ponieważ teraz stały się dość duże. Starsi uczniowie chętnie spotykają starych przyjaciół. Podniecenie w tych dniach jest ogólnie rzecz biorąc normalne. Jeśli upewnisz się, że dziecko rozumie potrzebę uczęszczania do szkoły, porozmawiania z nim o jego uczuciach i doświadczeniach oraz przedstawienia nowych nauczycieli i kolegów z klasy, wszystkie obawy wkrótce dla rodziców pierwszoklasistówNie możesz:Utrzymuj podniecenie z nauczycielem o tym, co dziecko aby nadszedł czas, aby się się na negatywnych uczuciach i nie reagować na widząc stań pod oknem się i rozwesel dziecko, eskortując go do jeśli nauczyciel wezwie dzieci na w pudełku na lunch notatki ze słowami do gier z kolegami z spokojną i radosną codzienną przygotowania do szkoły:Odgrywanie rólCzytanie książek o próbny i spotkanie z wycieczka zakupowa na przybory dla kolegów z w niezależności dziecko jest gotowe do szkoły?Wielu rodziców zadaje sobie pytania dotyczące tego, jak zrozumieć, czy dziecko jest gotowe do szkoły i czy nie jest zbyt wcześnie, aby dać mu pierwszą klasę. Koncepcja „gotowości szkolnej” oznacza pewien stopień dojrzałości całego organizmu i układu nerwowego do zwiększonego stresu psychicznego i rozróżniają następujące aspekty ogólnej gotowości szkolnej: fizyczną, intelektualną i osobistą. Z reguły w przedszkolach psycholog w pełnym wymiarze godzin przeprowadza specjalną serię testów, podczas których określa gotowość trudno jest to ustalić. Ale, jak zauważają psycholodzy, ważne jest, aby dziecko chciało chodzić do szkoły, rozumieć wagę i konieczność nauki, rozpoznawać autorytet dorosłych, umieć uważnie słuchać i wykonywać powierzone mu dziecko powinno mieć w pierwszej klasie? Czy pierwszoklasista powinien umieć czytać? Jest to jedna z najbardziej kontrowersyjnych kwestii, na którą nawet nauczyciele się nie zgadzają. W rzeczywistości umiejętność czytania i pisania podczas nauki w szkole nie jest z ustawą „O edukacji w Federacji Rosyjskiej” i zarządzeniem Ministerstwa Edukacji i Nauki wszystkie dzieci mieszkające na terytorium przydzielonym do szkoły są przyjmowane do ogólnej organizacji edukacyjnej. W regionie Ałtaju dziecko może chodzić do szkoły w wieku sześciu i pół roku, ale nie później niż reguły w szkole dziecko musi: Poznaj swoje imię i nazwisko, adres, nazwiska członków pory roku, nazwy miesięcy, dni tygodnia będą w stanie odróżnić móc policzyć grupy obiektów w ciągu móc zwiększyć lub zmniejszyć grupę obiektów o określoną ilość (rozwiązywanie problemów z grupami obiektów), aby wyrównać wiele móc porównywać grupy obiektów - więcej, mniej lub móc łączyć przedmioty w grupy (meble, transport, odzież, buty, rośliny, zwierzęta itp.).Możliwość znalezienia w grupie obiektów jest zbędna. Na przykład z grupy „Ubrania” usuń w stanie wyrazić swoją opinię, budując pełne podstawowe zrozumienie świata: o zawodach, o obiektach przyrody ożywionej i nieożywionej, o zasadach zachowania w miejscach reprezentacje przestrzenne (prawą, lewą, górną, dolną, dolną, powyżej, od tyłu, spod czegoś).Być w stanie komunikować się kulturowo z innymi starszych i wypełniaj ich polecenia. Przygotowanie do 1 września Psycholodzy są zgodni: bardzo ważne jest, aby stworzyć emocjonalne, pozytywne nastawienie w twoim dziecku, aby postrzegał 1 września i chodził do szkoły jako coś radosnego i przyjemnego. Oznacza to, że należy nadać przyszłemu pierwszoklasistowi poczucie świętowania, tak aby czekał na ten najważniejsze, oddanie dziecka do szkoły, aby stworzyć dla niego najbardziej komfortowe warunki. Nie gonić za prestiżem, sukcesem i tak dalej, ale robić wszystko, aby pierwsza równiarka była wygodna. Pozwala to uniknąć wielu problemów w powiedział psycholog jednemu z ośrodków wsparcia psychologicznego Eugeniuszowi Skorykowi, konieczne jest stworzenie pozytywnego nastawienia do nauki w szkole. Nie jest tajemnicą: tam, gdzie jest interesujące, zabawne, przyjemne i użyteczne, chcesz chodzić.„Podziel się swoimi wrażeniami z życia szkolnego, ciekawymi historiami. Powiedz dziecku, że będzie miał przyjaciół, z którymi będzie się bawił i komunikował w przerwie, nauczy się wielu nowych, ciekawych i przydatnych rzeczy na zajęciach ”- rada wyrażona wcześniej w rozmowie ze mną i innym psychologiem - Iriną Bezginą. Według niej wsparcie rodziców jest bardzo ważne dla dziecka w tym okresie. Dlatego, gdy mówimy: „Jesteś duży, dorosły”, nakładamy na niego nową odpowiedzialność. Dziecko i tak straszne. Zasadniczo jest naprawdę duża i rozumie, że szkoła to coś innego niż przedszkole. Dlatego na tym ważnym etapie życia dziecko musi być sobie pierwszą klasęPsychologowie zalecają dzielenie się z dzieckiem swoimi osobistymi doświadczeniami z życia szkolnego. Na przykład porozmawiaj o tym, jak poszedłeś do pierwszej klasy. Jeśli twój syn lub córka mają trudności z komunikowaniem się i nawiązywaniem kontaktów z innymi dziećmi, możesz powiedzieć: kiedy poszedłeś do pierwszej klasy, było to bardzo przerażające. Nie znałeś nikogo. Ale potem poznali kolegów z klasy i poznali nowych dobrych przyjaciół. Jeśli dziecko ma trudności z nauką, zgłoś „w tajemnicy”, co również nie zawsze rozwiązało problem lub stale popełniało błędy w tym samym słowie.„Musimy mówić o sytuacjach analogicznie do tych, w których dziecko się znajduje. O tym, jak doświadczyłeś i jak sobie z tym poradzić. Ważne jest, aby dziecko widziało i rozumiało: tak, są trudności, ale nie tylko on. A mama i tata byli tacy, a jeśli mają starszego brata lub siostrę, to oni też. Trudności te można przezwyciężyć. To nie jest tragedia, nie koniec świata. A zły wynik nie oznacza, że ​​jesteś zły. Każdy może mieć zły znak - mówi Irina Skorykh podkreśla: nie daj się zwieść swojemu dziecku - nie programuj go „na doskonałego ucznia - ponieważ jest najlepszym lub przegranym, ponieważ z jego zachowaniem i nieuwagą być tylko nim” Dziecko powinno wiedzieć, że kiedy dana osoba uczy się czegoś nowego, jest to dla niego trudne i dlatego zawsze może liczyć na twoją codzienną rutynę dziecka, miejsce pracy i przepływ pracy. Dla młodszych uczniów codzienny plan zmniejsza lęk, pomaga fizjologicznie radzić sobie ze zwiększonym obciążeniem pracą. Rano powiedz mu, kiedy jego lekcje się skończą, kto przyjdzie po niego, a potem zostaną zaręczeni. Wieczorem, przed pójściem spać, pamiętajcie, jak minął dzień, co było w nim wygodne miejsce do pracy domowej: światło powinno spaść po lewej stronie, krzesło i stół powinny odpowiadać wysokości dziecka. Naucz dziecko składać artykuły papiernicze w określonym miejscu, określ miejsce na podręczniki, teczkę, zdejmowane buty itp. Dużo łatwiej jest ustalić zasady od samego początku niż przekwalifikować pracę domową, obecność rodzica na początku jest koniecznością! Rodzic jest obecny, dopóki dziecko nie będzie wygodne. Będzie opanowany - to znaczy, że zacznie układać rzeczy samemu, znaleźć potrzebne zeszyty, podręczniki, rodzica jest stworzenie dziecku poczucia, że ​​jest w stanie sam poradzić sobie ze wszystkimi zadaniami. Stopniowo rodzic mówi coraz mniej i kontroluje oraz daje dziecku coraz więcej czasu na poradzenie sobie z zadaniem. Siedzi w pobliżu, wygląda i zaczyna pomagać tylko wtedy, gdy dziecko prosi o pomoc. Kiedy dziecko radzi sobie z większością zadań, rodzic zaczyna odejść i zostawić dziecko w spokoju, najpierw na kilka minut. Stopniowo rodzic przestaje siedzieć z dzieckiem na lekcjach i zostawia tylko kontrolę, mówi Eugeniusz szkoła jest ważniejsza, ale nauczyciel Według psychologów bardziej słuszne jest wybranie szkoły, a nie nauczyciela. „Ssać” nauczyciela dziecka, a dziecko - nauczyciela. W szkole podstawowej relacja z nauczycielem jest bardzo ważna i to możliwe, powinieneś dowiedzieć się od znajomych, czy mają dobrych znajomych nauczycieli i skonsultować się. Ważne jest, aby nie zapisywać danych nauczyciela, ale czy może on znaleźć wspólny język z dzieckiem. Jeśli kontakt nie powiedzie się, dzieciom trudno będzie się uczyć. Uczą się gorzej, cierpi ich poczucie własnej swoje obawy o dzieci „Jeśli rodzic nie może pozwolić dziecku odejść, przejmuje jego obawy. Stwórz talizman, który będzie z dzieckiem i tobą, gdy nie będziesz razem. Naucz swoje bezpieczeństwo dziecka - powinien wiedzieć, co zrobić, jeśli nieznajomy podchodzi do niego z jakąś propozycją, jeśli zostaje sam w domu, a dzwonią do dzwonka itp. ”- zauważa Evgeny papeterii dla pierwszej równiarki: pamiętnikfolder na notebookizeszyty w klatcezeszyty w ukośnej liniiokładki do notebookówokładki książekstojak na książkizakładki do książekpiórnikniebieskie pisaki do pastyproste ołówkiostrzałka do pudełekgumkalinia 15-20 cm Akcesoria do pracy i lekcji rysunku: albumkolorowe kredkifarba akwarelowa lub gwaszsłoik pod wodązestaw pędzli malarskichkolorowy papierkolorowy kartonbiały kartonnożyczkiKlej PVAklej w sztyfcieszczotka do klejuplastelinapłyta do modelowaniaCerata na stolefartuch, rękawy ochronne Wybór odpowiedniego plecakaBiuro Rospotrebnadzor na terytorium Ałtaju zawiera zalecenia dotyczące wyboru odpowiedniego plecaka dla dziecka. Ministerstwo podkreśliło, że jest kilka kluczowych punktów do rozważenia. Jest to rozmiar, waga, kształt anatomiczny, projekt, dopasowanie, wytrzymałość, praktyczność, jakość użytych materiałów i ich z torby nie powinno powodować dyskomfortu dla ucznia. Powinien być tak wygodny (ergonomiczny), łatwy i łatwy w użyciu. Dziecko powinno być w stanie samodzielnie założyć i zdjąć plecak, bez pomocy osoby dorosłej. Tornister powinien pasować do dziecka w rozmiarze odpowiadającym wzrostowi. Wybierz najlżejszy możliwy plecak. Waga plecaka bez podręczników dla uczniów klas 1-4 nie powinna przekraczać 700 najlepiej wybrać trwały i wodoodporny. Ramiączka powinny być szerokie i miękkie, aby nie wywierały nacisku na ramiona, ale rozkładały obciążenie równomiernie na modeli z anatomicznym grzbietem zapewnia tworzenie prawidłowej postawy dziecka, minimalizuje nacisk na kręgosłup i przyczynia się do prawidłowego i jednolitego rozłożenia ciężaru. Korzyści te są ważne dla tej jeśli pozwalają na to możliwości finansowe - lepiej kupić plecak ortopedyczny. Подбирая рюкзак, не забывайте, что помимо вышеизложенных требований, он также должен быть максимально безопасным. Наличие на ранце светоотражающих знаков или нашивок поможет ребенку быть заметным на дороге или тротуаре в вечернее выборе ранца обязательно учитывайте пожелания ребенка. Пусть ребенок сам выберет цвет и рисунок, ведь очень важно, чтобы ваш ребенок с удовольствием носил школьный школьные принадлежности и форму Zdaniem ekspertów konieczne jest sporządzenie listy niezbędnych rzeczy. Wybierając mundurek szkolny, musisz starannie wybrać rozmiar, aby dziecko mogło wygodnie chodzić, siedzieć i poruszać się w ubraniach. Możesz odebrać kilka przedmiotów szkolnych na raz, aby można je było wyboru obuwia należy podchodzić z najwyższą powagą: jego zdrowie zależy od tego, co dziecko nosi na nogach. Zalecane buty wykonane ze skóry naturalnej, nubuku, elementem wydatków jest plecak i artykuły papiernicze. Dzieci młodsze i w średnim wieku nie powinny nosić plecaka, ale tornister, ponieważ zachowują swój kształt i równomiernie rozkładają wagę podręczników szkolnych. Jeśli zdecydowałeś się na plecak, wybierz go z półsztywnym oparciem ortopedycznym - jest to lepsze niż worek nie zatrzymujący. Szczególnie poważnie trzeba podejść do zakupu podręczników, atlasów, materiałów informacyjnych na temat mediów technicznych itp., Zalecanych w regionalnym do szkoły „Przyjemne wysiłki przy wyborze portfolio, piękne zeszyty, jasne długopisy, ołówki i farby, mundurki szkolne z tyłu. Piękny bukiet prezentowany pierwszemu nauczycielowi. Mija świąteczny zamęt pierwszych dni i zaczyna się codzienne życie w szkole. Teraz bardzo ważne jest, aby rodzice stali się uważnymi obserwatorami. Obserwuj i zobacz, co dzieje się z dzieckiem ”- mówi Eugene aby rodzice zwracali uwagę na następujące punkty:Z jakim nastrojem dziecko idzie do szkoły iz tym, co opowiada o lekcjach, kolegach i dzieje się ze zdrowiem: jak zmęczone jest dziecko, czy pojawiły się skargi na ból głowy lub ból brzucha, zaburzenia snu i złe nawyki się pojawiły: gryzienie pióra lub paznokci, natrętne ruchy, blokada ruchów lub, przeciwnie, jest zachowanie dziecka: normalne, była agresja lub rodzice powinni być zainteresowani nauczycielem, tym, jak mija dzień szkolny, jak bardzo dziecko jest aktywne podczas lekcji, jak się rozprasza, czy ma czas na wykonanie zadań w tempie całej klasy.„Jeśli widzisz te przejawy, oznacza to, że okres adaptacji do szkoły jest trudny i ważne jest, aby zrozumieć powód - który powoduje obawy i niechęć do pójścia do szkoły” - zauważa szkolnego strachu„Dziecko boi się opuścić swój dom, być oddzielonym od ciebie, ponieważ jest z niepokojem przywiązany do ciebie. Stwórz rytuał wychodzenia do szkoły, przytul dziecko, powiedz, że za nim tęsknisz i czekaj na spotkanie, stwórz talizman swojej jedności, który dziecko będzie miało, a ty wymów plan swojego dnia, zmniejsz swój strach, który jest przekazywany dziecku ” - radzi Eugeniusz również, że rodzice wzbudzają mimowolny strach u swoich dzieci, dramatyzują problemy z rozpoczęciem edukacji. Dlatego nastaw dziecko i siebie na dobro, które będzie w szkole, poradzisz sobie ze wszystkimi trudnościami, błędy są częścią drogi do nauki nowych rzeczy. Powiedz dziecku: „Jestem pewien, że odniesiesz sukces! Jesteś mądrym chłopcem (dziewczyną). Świętujcie najmniejszą poprawę „Napisaliście ten list lepiej niż wszyscy inni. Spróbuj też napisać wszystko ”,„ Dziś sam usiadłeś na lekcje, jestem bardzo zadowolony ”...Dziecko boi się nie spełniać oczekiwań swoich rodziców. „Uwierz dziecku, powiedz mu częściej, że go kochasz takim, jakim jest. Obniż swoje oczekiwania w wysokich ocenach. Dla dziecka najważniejszą rzeczą w szkole nie jest wiedza i ocena, ale związek, w którym jest w codziennym życiu. Pozostań dla dziecka kochającego, życzliwego, kochającego mamę ”- podkreśla Eugene możliwym powodem strachu przed szkołą jest to, że dziecko ma trudności z adaptacją w zespole dziecięcym. Rada dla rodziców: przeczytaj dziecku opowieści terapeutyczne o przyjaźni, o tym, jak możesz zaprzyjaźnić się z chłopakami. Zaproś kolegów z klasy, którzy mieszkają w pobliżu, do odwiedzenia lub zorganizowania wycieczki do pokoju może również odczuwać strach nauczyciela. „Dobrym nauczycielem w szkole podstawowej jest nauczyciel, który kocha dziecko, grzeczny, czuły, zwracający uwagę. Powiedz dziecku, jak podobał ci się jego nauczyciel, że jest dobra. Jeśli relacja z nauczycielem nie sumuje się, nie widać cech dobrego nauczyciela szkoły podstawowej - lepiej przenieść dziecko na inną klasę ”- podsumowuje długo trwa adaptacja szkoły? Według Evgenia Skorykh, w zależności od stopnia adaptacji dzieci, można go podzielić na trzy Pierwsza grupa dzieci adaptuje się w pierwszych dwóch miesiącach nauki.. Te dzieci stosunkowo szybko dołączają do zespołu, uczą się w szkole, nawiązują nowe znajomości. Są prawie zawsze w dobrym nastroju, są spokojni, życzliwi, sumienni i bez widocznego napięcia spełniają wszystkie wymagania nauczyciela. Czasami nadal mają trudności w kontaktach z dziećmi lub w relacjach z nauczycielem, ponieważ wciąż trudno im spełnić wszystkie wymogi zasad zachowania. Ale pod koniec października trudności tych dzieci z reguły są przezwyciężane, dziecko jest w pełni opanowane i ma nowy status ucznia, nowe wymagania i nowy Druga grupa dzieci ma dłuższy okres adaptacji, okres niezgodności ich zachowań z wymogami szkoły jest opóźniony. Dzieci nie mogą zaakceptować nowej sytuacji uczenia się, komunikacji z nauczycielem, dziećmi. Tacy uczniowie mogą bawić się w klasie, sortować rzeczy z przyjacielem, nie reagują na uwagi nauczyciela lub reagują łzami i urazą. Z reguły dzieci te doświadczają trudności w opanowaniu programu nauczania, dopiero pod koniec pierwszej połowy roku reakcje tych dzieci stały się adekwatne do wymagań nauczyciela Trzecia grupa - dzieci, których przystosowanie społeczne i psychologiczne wiąże się ze znacznymi trudnościami.. Mają negatywne formy zachowania, ostry przejaw negatywnych emocji, z wielkim trudem uczą się programu nauczania. To właśnie te dzieci, na które najczęściej narzekają nauczyciele: „ingerują” w pracę w klasie.„Pierwszy okres adaptacji kończy się pod koniec października, drugi okres do końca grudnia. Przyjrzyj się dziecku podczas pierwszych sześciu miesięcy treningu! ”Psycholog adaptacja Jak zrozumieć, że okres adaptacyjny, który dziecko pomyślnie przechodzi?Pierwszoklasista w szkole lubi to, idzie tam z przyjemnością, chętnie opowiada o swoich sukcesach i porażkach. Jednocześnie rozumie, że głównym celem jego pobytu w szkole jest nauczanie, a nie wycieczki przyrodnicze i nie oglądanie chomików w kącie równiarka nie jest zbyt zmęczona: jest aktywny, wesoły, ciekawy, rzadko ma przeziębienie, dobrze śpi, prawie nigdy nie skarży się na ból brzucha, głowy, jest całkiem niezależny: bez żadnych problemów zmienia ubrania na wychowanie fizyczne, jest pewnie zorientowany w budynku szkoły, w razie potrzeby będzie mógł poprosić o pomoc kolegów z klasy i znasz ich swojego nauczyciela i większość nauczycieli, którzy prowadzą dodatkowe przedmioty w pytanie: „Może lepiej wrócić do przedszkola?” Zdecydowanie odpowiada: „Nie!”Historia z praktykiI wreszcie publikujemy historię o silnym strachu chłopca przed szkołą. Psycholog barnaulski Eugene Skorykh powiedział jej ze swojej praktyki:- W zeszłym roku, w maju, przyprowadzono do mnie chłopca na konsultację, który bardzo się opierał chodzeniu do szkoły na zajęcia było w porządku do drzwi szkoły, kiedy siłą wprowadzono go do klasy i wyjechał, był zaangażowany w ogólną okupację dzieci, był aktywnym dzieckiem i znowu wszystko było w porządku. Mama już bardzo bała się płakać histerycznie, ściskając w ubraniach dziecięce dłonie z modlitwą, by nie wychodzić i nie prowadzić go do klasy, kiedy weszła do szkoły. Musiałem znaleźć przyczynę i ją wyeliminować, ponieważ matka i syn byli na granicy załamania diagnostyki okazało się, że dziecko nie uczęszczało do przedszkola, a rozłąka z matką wywołała u niego wielki niepokój. Ale histeryczne zachowanie było spowodowane strachem. kołowrót, przez który musiał 6 ćwiczeniach korygujących dziecko nauczyło się akceptować sytuację oddzielenia od matki, a po pierwszej lekcji zwycięstwo wygrało przed lękiem co najważniejsze. Pamiętaj, że oczywiście szkoła jest bardzo ważna, ale to nie jest całe życie. Pomóż swojemu dziecku dowiedzieć się, co go interesuje i czym się teraz martwi. Ina powinna być trudna do złych ocen. Zawsze możesz je naprawić!Wielu rodziców jest bardzo zaniepokojonych pytaniem, jak właściwie przygotować dziecko do szkoły. Ale tak naprawdę rodzice muszą się przygotować na to wydarzenie, przede wszystkim sami. Zarówno psychologicznie, jak i moralnie. Musisz być gotowy na wsparcie dziecka w każdej sytuacji. Obejrzyj film: JAK BĘDZIE WYGLĄDAŁO TWOJE DZIECKO? (Lipiec 2022). Share Pin Tweet Send Share Send Send Od przyszłego roku szkolnego obowiązek szkolny znowu będą mieć dzieci siedmioletnie. Naukę w szkole będą mogły rozpocząć te sześciolatki, których rodzice wyrażą na to Wygraliśmy - mówi wprost Paulina Bosak, mama i gdańszczanka, która mocno angażowała się w to, by rodzice mogli mieć wybór, czy do pierwszej klasy wyślą swoją pociechę w wieku sześciu, czy siedmiu lat. We wtorek Sejm przyjął poselski projekt nowelizacji ustawy o systemie oświaty, który zakłada podwyższenie obowiązku szkolnego do siedmiu lat. W czwartek nowelizację ustawy przyjął Senat. Od nowego roku szkolnego siedmiolatki będą mieć obowiązek, a sześciolatki - prawo do rozpoczęcia nauki w pierwszej klasie szkoły podstawowej. - Źle się stało, że tegoroczne sześciolatki na siłę zostały zmuszone do tego, by iść do pierwszej klasy, ale to dlatego że poprzednia władza nie chciała nas, rodziców, słuchać - mówi dalej pani Paulina. - A przecież to my, rodzice, najlepiej wiemy, czy nasze dziecko jest już gotowe do tego, by pójść do pierwszej klasy, czy też nie - wtóruje jej kolejna mama, Katarzyna Farkowska z Wejherowa: - Dla mnie sześć lat to za wcześnie, by puścić dziecko do szkoły. Cieszę się, że będziemy mogli decydować o tym, kiedy powinno ono trafić do pierwszej klasy. Zdanie mam popiera Anna Wirska, nauczycielka i radna miasta Gdańska, przedstawicielka Prawa i Ci rodzice, którzy będą chcieli posłać dziecko do szkoły w wieku sześciu lat, nie będą mieć z tym żadnego problemu - zapewnia. - Nie obawiałabym się, że z tego, że dzieci będą się uczyć w mieszanych rocznikach, wynikną jakieś komplikacje. Przecież tak było już wcześniej i jakoś daliśmy radę. Oczywiście wiele zależy tu od nauczyciela, od tego, jak poprowadzi zajęcia. Jeżeli rodzic nie jest pewien, czy jego dziecko osiągnęło już gotowość szkolną, zawsze może się skonsultować ze specjalistą, na przykład w poradni Kobiela ze szkoły im. Jana de la Salle w Gdańsku jest nauczycielem nauczania początkowego od 20 lat. W swojej pedagogicznej karierze pracowała tylko z siedmiolatkami: - To dzieci emocjonalnie dojrzałe do nauki i świetnie się z nimi pracuje. Natomiast o nauczaniu sześciolatków słyszałam wiele negatywnych głosów: że te dzieci są bardziej męczliwe, łatwiej się rozpraszają. To, że dziecko szybciej zaczęło naukę, może wyjść po latach, w czwartej czy w piątek klasie. Kiedy trzeba napisać dłuższe wypracowanie, okazuje się, że ręka dziecka, które wcześniej zaczęło naukę, nie jest jeszcze tak wprawna. Mniej optymistycznie o nowelizacji ustawy wypowiada się Małgorzata Koszykowska, reprezentująca Ośrodek Kształcenia Ustawicznego Nauczycieli w Gdańsku: - Skoro już raz zdecydowaliśmy, żeby do pierwszej klasy szły sześciolatki, lepiej, żeby tak zostało. Przecież rodzice zawsze mieli możliwość skorzystać z odroczenia obowiązku szkolnego dla swojego dziecka. Z doświadczenia pedagogicznego wiem, że sześciolatki z reguły dobrze sobie radzą w szkole. Oczywiście inaczej trzeba z nimi pracować, organizuje się im zabawy, ale maluchy doskonale wiedzą, że to nie przedszkole. A co o powrocie obowiązku szkolnego dla siedmiolatków myślą związkowcy? Franciszek Potulski, pomorski członek Związku Nauczycielstwa Polskiego, także nie jest zachwycony wprowadzanymi zmianami:- Nie każdy powinien decydować o tym, kiedy powinniśmy rozpocząć edukację najmłodszych. Teraz mamy taką sytuację, że decydują o tym rodzice. Tymczasem edukacja to obowiązek i powinność państwa. Jeśli chodzi o system oświatowy, nie można się powoływać na naciski jakichś grup. Powinniśmy przeprowadzić w szkołach i przedszkolach rzetelne badania, które odpowiedziałyby nam na pytanie, czy sześciolatki są już gotowe, by zacząć przygodę z edukacją. Najważniejsze zmianyOd roku szkolnego 2016/2017 obowiązkiem szkolnym będą objęte dzieci od 7 roku życia. Dziecko sześcioletnie będzie miało prawo do rozpoczęcia nauki w pierwszej klasie szkoły podstawowej, o ile korzystało z wychowania przedszkolnego w roku szkolnym poprzedzającym rok szkolny, w którym ma rozpocząć naukę w szkole. Jeśli dziecko sześcioletnie nie uczęszczało do przedszkola, rodzice również będą mogli zapisać je do pierwszej klasy. W takim przypadku niezbędna jednak będzie opinia z poradni psychologiczno-pedagogicznej. Dzieci urodzone w 2009 roku, które są już teraz w pierwszej klasie, będą mogły na wniosek rodziców kontynuować naukę w pierwszej klasie szkoły podstawowej w roku szkolnym 2016/2017. Rodzic musi złożyć stosowny wniosek do dyrektora szkoły do 31 marca 2016 urodzone w pierwszej połowie 2008 roku, które obecnie chodzą do drugiej klasy szkoły podstawowej, będą mogły w przyszłym roku szkolnym kontynuować naukę w klasie drugiej. Potrzebny do tego będzie wniosek rodziców, złożony do 31 marca 2016 roku. Royalty Free Download preview Mała słodka dziewczynka w ubiorze ubieranki idzie do pierwszej klasy. szczęśliwe dziecko wracające do szkoły. dzieciak z czerwonym plecakiem w torebce na niebieskim tle budynku na zewnątrz w kampusie. tekst obszaru kopii plecak,dziecko,dziewczyna,dzieciak,tekst,plecy,tło,torba,budynek,kampus,rozochocony,dzieciństwo,dzieci,klasa,kopia,śliczny,suknia,edukacja,podstawowy,okulary Więcej Mniej ID 227527474 © Elena Yakimova | Royalty Free Licencje Rozszerzone ? XS x @72dpi 152kB | jpg S x @300dpi 391kB | jpg M 2121x1414px18cm x 12cm @300dpi | jpg L x @300dpi | jpg XL x @300dpi | jpg MAX x @300dpi | jpg TIFF x @300dpi | tiff Nielimitowana Liczba Stanowisk (U-EL) Do Użytku z Internecie (W-EL) Użycie w druku (P-EL) Sprzedaż Praw Autorskich (SR-EL 1) Sprzedaż Praw Autorskich (SR-EL 3) Sprzedaż Praw Autorskich (SR-EL) Dodaj do lightboxu BEZPŁATNE POBRANIE We accept all major credit cards from Ukraine. Licencje Rozszerzone Więcej podobnych zdjęć stock Moda pracowniany portret śliczna mała rudzielec dziewczyna jest ubranym zieleni ubrania Portret śliczna młoda dziewczyna z długie włosy w kapeluszu przy zmierzchem Moda pracowniany portret śliczna mała rudzielec dziewczyna jest ubranym zieleni ubrania Moda pracowniany portret śliczna mała rudzielec dziewczyna jest ubranym zieleni ubrania Śliczna przyglądająca się dziewczyna z puszka syndromem bierze jej szkła daleko Śliczna mała aktorka Szczęśliwa dziewczyna Z książką W Domu Z pigtails śmieszna mała dziewczynka Śliczna dziewczyna w luksusowej czerwieni sukni Słodki jedzenie dziewczyny arbuz Słodki jedzenie dziewczyny arbuz Piękna śliczna dziewczyna z blondynka kędzierzawym włosy Inne zdjęcia stock z tym modelem Zabawna, mądra uczennica z książkami. powrót do szkoły. szczęśliwa dziewczynka, sprytna dziewczyna, idzie do pierwszej klasy Pierwszy dzień jesieni. powrót do szkoły. matka prowadzi małą uczennicę w torbie szkolnej w pierwszej klasie Piosenkarka słodka dziewczynka pierwsza klasa. powrót do szkoły. portret pięknego blond uśmiechniętego dziecka Dziewczyna ubrana w okulary w niebieskim tle stylu życia. słaby wzrok dziecka. edukacja w zakresie okulistyki Powrót do szkoły. zdrowy tryb życia dziecka. uczennica pije słodką wodę na zewnątrz Pierwszy dzień jesieni. powrót do szkoły. matka prowadzi małą uczennicę w torbie szkolnej w pierwszej klasie. Inteligentny uczennica z czerwoną torbą szkolną trzymającą kulę w rękach. edukacja Inteligentny uczennica z czerwoną torbą szkolną trzymającą kulę w rękach. edukacja Słodka, zabawna, mądra uczennica z książkami. powrót do szkoły. szczęśliwa dziewczynka, sprytna dziewczynka, jedzie do pierwszej k Piękne dziecko z powrotem do szkoły. inteligentny uczennica z czerwoną torbą szkolną trzymającą kulę w rękach. edukacja Słodka, zabawna, mądra uczennica z książkami. powrót do szkoły. szczęśliwa dziewczynka, sprytna dziewczyna, idzie do pierwszej kla Dziewczyna w mundurze okulary sukienkowe idzie do pierwszej klasy. szczęśliwe dziecko powracające do szkoły gest kciuka w górę. Portret słodka zabawna mądra uczennica z książkami. powrót do szkoły. szczęśliwa dziewczynka, sprytna dziewczyna, idzie do pierwsz Dziecko wracające do szkoły. szczęśliwa, sprytna dziewczyna z niebieskim mundurem, idź do pierwszej klasy. inteligentny uczeń z cz Inne zdjęcia z Elena Yakimova portfolio Mała słodka dziewczynka grająca w sadzie jabłkowym. jesienią w gospodarstwie zbieranie jabłek przez dzieci. dziecko wybiera owoce Portret mała słodka dziewczynka wysadza bańki mydlane Mała słodka dziewczynka idzie do pierwszej klasy w przedszkolu. szczęśliwe dziecko wracające do szkoły. Urocza dziewczyna gra w zabawki edukacyjne w domu Mała słodka dziewczynka grająca w sadzie jabłkowym. jesienią w gospodarstwie zbieranie jabłek przez dzieci. Portret zaskoczonej dziewczynki w czerwonym garniturze i kapeluszu santa na święta Szczęśliwe dziecko z uśmiechem jesienią. halloween. śmieszna, słodka dziewczyna z czarnym kapeluszem z kubeczkiem na słodkie cukie Portret mała słodka dziewczynka wysadza bańki mydlane Portret słodka dziewczynka na święta w kapeluszu santa claus i czerwonych ciuchach świątecznych Głodna, słodka dziewczynka, młoda uczennica z apetytem jadająca kanapkę z domem między klasami na zewnątrz. Halloween. śmieszna słodka dziewczyna w czarnym kapeluszu z kubełkiem na słodkie cukierki na czerwonym klonu Halloween. śmieszna, słodka dziewczyna w czarnym kapeluszu z kubełkiem na słodkie cukierki na czerwonym klonowym tle. Dziewczynka przytulająca psa Kategorie powiązane Ludzie Dzieci Ludzie Aktywność Przemysł i branża Edukacja Przeszukaj kategorie Abstrakt Biznes Editorial Ferie IT&C Ilustracje Natura Podróż Przedmioty Sztuka / architektura Technologia Web design graficzne Zwierzęta Licencje Rozszerzone Strona główna Zdjęcia Stock Dzieci Urocza dziewczyna w ubiorze ubieranki idzie do pierwszej klasy. szczęśliwe dziecko wracające do szkoły. dziecko z czerwonym plecak Już 2 września sześcio- i siedmiolatki rozpoczną edukację szkolną. To ważny moment zarówno dla dziecka, jak i rodziców. Wiąże się z nim stres wynikający nie tylko ze zmiany środowiska i nowych wyzwań, ale także z Kiedy dziecko idzie do szkoły… - poradnik dla rodziców / fot. materiał prasowy Już 2 września sześcio- i siedmiolatki rozpoczną edukację szkolną. To ważny moment zarówno dla dziecka, jak i rodziców. Wiąże się z nim stres wynikający nie tylko ze zmiany środowiska i nowych wyzwań, ale także z modyfikacji dotychczasowego sposobu funkcjonowania całej rodziny. Jak przygotować dziecko i rodzinę do nowej sytuacji radzi Joanna Salbert, psycholog z Centrum Psychologicznego ENEL-MED. Gotowość szkolna kilkulatka Kiedy dziecko idzie do szkoły… – poradnik dla rodziców / fot. materiał prasowy O powodzeniu dziecka w szkole w dużej mierze decyduje jego gotowość szkolna, czyli zestaw takich cech psychofizycznych, który umożliwia przystosowanie się do nauki w szkole. To moment równowagi między wymaganiami szkoły, a możliwościami rozwojowymi dziecka – taki stopień rozwoju umysłowego, emocjonalnego, społecznego i fizycznego, który umożliwi mu udział w życiu szkolnym i opanowanie treści programowych przewidzianych dla pierwszej klasy szkoły podstawowej. Dzieci, które już na początku napotykają trudności, szybko się zniechęcają utrwalając w sobie przekonanie, że szkoła wiąże się z przykrościami i porażkami, co nie sprzyja motywacji do nauki. Natomiast te, które od początku dobrze się w niej czują, nie mają trudności w adaptacji do nowych warunków – są otwarte na nawiązywanie nowych kontaktów z rówieśnikami i chętnie podejmują obowiązki szkolne w konsekwencji wykształcając w sobie pozytywną chęć uczenia się. Możemy zaproponować dziecku pewne aktywności, które pomogą wykształcić oczekiwane umiejętności. Musimy jednak pamiętać, że nasze oddziaływania to tylko jedna strona medalu, konieczna jest również dojrzałość dziecka. Jeśli nasza pociecha nie jest dojrzała, by pewne umiejętności rozwijać, nasz wysiłek nie przyniesie spodziewanych efektów, ale frustrację, a u dziecka niekorzystny obraz siebie. To tak, jakbyśmy chcieli nauczyć jazdy na rowerze dziecko, które nie jest w stanie trzymać kierownicy ani dosięgnąć pedałów – tłumaczy psycholog Joanna Salbert. Jak pomóc? Które umiejętności powinniśmy zatem rozwijać? Najlepiej te, które dziecko za chwilę będzie w stanie wykonywać samodzielnie, choć jeszcze potrzebuje wsparcia dorosłego. Nazywamy je sferą najbliższego rozwoju. Dziecko wyraźnie sygnalizuje, które aktywności w niej leżą poprzez duże zainteresowanie nimi oraz dążenie do ich wykonywania nawet mimo niepowodzeń. Pamiętajmy, aby udzielać tyle pomocy, ile jest konieczne. Pozostawiajmy dziecku możliwie najwięcej samodzielności, wspierając je i po prostu mu towarzysząc. Gwałtowne, intensywne oddziaływania w sferze, która nie jest sferą najbliższego rozwoju, będą niosły niekorzystne konsekwencje w aspekcie poznawczym, a w szczególności w sferze emocji i motywacji. Gotowość szkolną możemy poddać profesjonalnej ocenie certyfikowanych psychologów. W Centrum Psychologicznym ENEL-MED diagnoza taka polega na przyjrzeniu się sposobom funkcjonowania dziecka we wszystkich obszarach gotowości. Na podstawie obserwacji, zaplanowanych prób eksperymentalnych czy wywiadu z rodzicami oceniany jest rozwój dziecka w poszczególnych sferach w odniesieniu do średniej wśród rówieśników. Badanie przebiega w czasie kilku spotkań, dobrze wykonać je w roku poprzedzającym rozpoczęcie edukacji w szkole – jesienią oraz wiosną – umożliwi to zbadanie, jakie postępy poczyniło w tym czasie dziecko. Rodzicom udzielana jest pełna informacja zwrotna o wynikach badania, dzięki czemu świadomie mogą rozwijać umiejętności będące w sferze najbliższego rozwoju ich pociechy. Luzowanie więzi Jednak sama gotowość dziecka do rozpoczęcia edukacji nie wystarczy. Jego stosunek do szkoły związany jest również z postawą mamy i taty, ich gotowością do „puszczenia” go do szkoły. Pierwsze dni w szkole to dla wielu rodziców pierwsze dłuższe, w dodatku codzienne, rozstanie. Na przykład opiekun, który zrezygnował z pracy na rzecz macierzyństwa i dostosował swój plan dnia do potrzeb dziecka, może mieć trudności z rozłąką. Problematyczny bywa nie tylko strach przed niewystarczającą samodzielnością malucha, niepożądanym zachowaniem starszych uczniów czy obawa przed oddaniem pod opiekę dziecka nauczycielom („bo nikt nie zapewni mu takiej ochrony jak ja”), ale także… organizacja własnego czasu wolnego. Budowanie swojego życia w oparciu o jedną rolę jest niekorzystne zarówno dla rodzica, jak i dla dziecka. Pozostawanie jedynie w roli rodzica może wpływać na zaniedbanie życia zawodowego, towarzyskiego czy intymnego osoby dorosłej. Dziecko natomiast, będąc przedmiotem pełnego zaangażowania rodzica, staje się odpowiedzialne za jego czas i realizację ambicji. Jest to ciężka do udźwignięcia rola, która utrudnia dorastanie i naturalne z biegiem czasu oddalanie się od opiekunów, by w końcu wyfrunąć z gniazda – wyjaśnia psycholog Joanna Salbert. Pierwszym krokiem do zmiany jest uświadomienie sobie sposobu funkcjonowania systemu rodzinnego i naszej w nim roli. Kolejnym, praca nad zmianą przekonań i schematów myślowych oraz aktywne eksperymentowanie z podejmowaniem nowych aktywności i ról. Osoba dorosła musi wziąć odpowiedzialność za trud pracy nad zmianą, by nauczyć się wspierania dziecka w jego niezależnych decyzjach i aktywnościach – dodaje. Ambicje rodziców a samoocena dziecka Nadmierne ambicje czy oczekiwania wobec tak młodego człowieka mogą wzbudzić w nim nieprzyjemne napięcie, wywołać lęk, a w konsekwencji doprowadzić do zachwiania wiary we własne możliwości. Dziecko może mieć poczucie, że nigdy nie będzie dość dobre, aby zadowolić rodziców. Osoba w tym wieku nie zdaje sobie sprawy z wartości oceny, jest ona kształtowana przez najbliższe otoczenie. Strach przed porażką może skutkować lękiem przed szkołą. Rodzice są centrum świata dziecka: ich oczekiwania, opinie czy oceny są dla niego wyrocznią, a mając naturalną gotowość do kochania i naśladowania opiekunów – będzie wypełniało ich oczekiwania. Motywacja do działania, podejmowanie nowych wyzwań i poznawanie świata są dla niego czymś naturalnym. Zatem dziecko, które jest gotowe do podjęcia obowiązku szkolnego, któremu się „nie przeszkadza” a jedynie „podsuwa” okazję do rozwoju, będzie naturalnie chłonąć wiedzę i współdziałać z nauczycielem i grupą. Szkoda, by realizowało ono zbyt ambitny program rodzica w miejsce podążania za wewnętrzną motywacją będącą niezwykłym motorem. Lęk przed zmianą Początek szkoły to duża zmiana dla całej rodziny – wymaga reorganizacji dotychczas wypracowanych schematów działania. Często jest to moment, w którym dorośli uświadamiają sobie „dojrzałość” swojej pociechy oraz zaczynają wymagać od niej większej niż wcześniej odpowiedzialności i samodzielności. Zaburzenie dotychczasowej organizacji życia rodzinnego i nierzadko przyspieszony kurs autonomii bywają powodem utraty poczucia bezpieczeństwa przez dziecko, wywołują niepewność, a nawet lęk. Kiedy dziecko idzie do szkoły… – poradnik dla rodziców / fot. materiał prasowy Nowe środowisko, obowiązki i zestaw reguł mogą wywoływać wiele różnych emocji w pierwszoklasiście. Pozwólmy mu na ich wyrażanie i nazywanie, nie lekceważmy ich ani im nie zaprzeczajmy – już samo to pozwoli na zmniejszenie napięcia. Pamiętajmy, że w trudnych okresach dziecko może wręcz potrzebować większego wsparcia i uwagi niż w okresach spokoju i równowagi. Lęk, w tym przełomowym dla rodziny momencie, często pojawia się również u rodziców. Muszą oni pogodzić się z dorastaniem i nieuchronnie wzrastającą niezależnością ich pociechy. Zdają sobie sprawę, że już za chwilę uwagę dziecka będą musieli dzielić z najlepszą koleżanką czy najfajniejszą panią nauczycielką. Wymaga to od nich radzenia sobie z jakże naturalną zazdrością oraz zaakceptowania zmieniającej się na przełomie lat relacji z dzieckiem. Wspierając dziecko w osiągnięciu gotowości szkolnej warto pamiętać o kilku ważnych zasadach: 1. Korzystajmy z naturalnych okazji do kształtowania wybranych kompetencji, np. podczas zabawy czy w codziennych obowiązkach – sprzyjają one rozwijaniu, niejako „przy okazji”, wielu umiejętności znajdujących się w najbliższej sferze rozwoju dziecka. 2. Dostrzegajmy proces, a nie efekt. Ważne by podtrzymywać chęć do osiągnięcia danej sprawności, zauważać starania i wytrwałość dziecka w dążeniu do celu, jego zaangażowanie i odporność na frustrację. 3. Podkreślajmy nawet niewielkie sukcesy, dostrzegajmy wszystko to, co się udaje – niech staną się małymi krokami do osiągnięcia zamierzonego efektu. Pozwólmy dziecku doświadczać satysfakcji z samodzielnego pokonywania trudności. 4. Proponujmy ćwiczenia regularnie, ale nie wymagajmy zbyt długiej pracy. Nie zmuszajmy „na siłę” do ich wykonywania. Jeśli dziecko w danym momencie nie chce wykonywać ćwiczenia lub jest już nim zmęczone, odłóżmy daną aktywność na później. 5. Nie przenośmy na dziecko własnego perfekcjonizmu i ambicji. Jako osoby dorosłe na pewno większość czynności możemy wykonać lepiej, jednak poprawianie pracy dziecka nie przybliży go do budowania wiary we własne możliwości i poczucia sprawstwa. Bądźmy uważnymi towarzyszami a nie kontrolerami i krytykami. 6. Towarzyszmy i wspierajmy w podejmowaniu nowych aktywności. Udzielajmy pomocy w takim stopniu, w jakim jest ona konieczna i wycofujmy się z niej, gdy tylko dziecko nauczy się wykonywać daną czynność samodzielnie. 7. Zadbajmy o dobrą, czułą i spokojną atmosferę podczas wspólnej nauki. Niech ten czas stanie się okazją, by pobyć ze swoim dzieckiem, dać mu poczucie akceptacji i bezpieczeństwa. To najlepsze, co możemy dla niego zrobić! *** Psycholog Joanna Salbert jest certyfikowaną psychoterapeutką; pracuje w nurcie poznawczo-behawioralnym. Prowadzi psychoterapię dzieci, młodzieży, osób dorosłych oraz terapię rodzin. W swojej pracy wykorzystuje elementy terapii rodzinnej, terapii zabawą, motywującej oraz terapii schematu. Pracuje pod superwizją certyfikowanego superwizora PTTPB. Zajmuje się szeroko rozumianą psychoedukacją dla dzieci, młodzieży i dorosłych – prowadzi warsztaty wychowawcze, warsztaty umiejętności interpersonalnych, zajęcia integrujące. Źródło: materiał prasowy

dziecko idzie do pierwszej klasy